دکتر محمد حسن ملکی عضو هیأت علمی دانشگاه قم و منتخب سرآمدان آموزشی در گفت و گو با واحد خبر روابط عمومی دانشگاه قم در خصوص سرآمدان آموزشی عنوان کرد: در سیستم آموزشی سازمان‌ها توجه به اعضایی که در زمینه‌های مختلف آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، اجتماعی و اجرایی فعالیت دارند بسیار مؤثر است.

وی ادامه داد: در واقع یک سازمان زمانی می‌تواند رشد کند که سیستم انگیزشی مؤثر به‌همراه پاداش‌های مادی و معنوی داشته باشد که البته پاداش معنوی از پاداش مادی بهتر و تأثیرگذارتر است.

دکتر ملکی افزود: انتخاب به‌عنوان سرآمدان آموزشی برای اساتید ابعاد مختلف دارد، یکی از ابعاد این است که احساس مفید بودن و دیده شدن تلاش برای فرد به ارمغان می‌آورد و این مسئله هم موجب استمرار و تلاش فرد و هم باعث تحریک سایرین برای مورد توجه قرار گرفتن و انجام فعالیت بیشتر می‌شود.

 

عضو هیأت علمی دانشگاه قم بیان کرد: معیارهای انتخاب سرآمدان آموزش در گذشته بیشتر رنگ‌ و بوی پژوهشی داشت و اساتیدی که در حوزه پژوهش فعالیت بسیاری داشتند معمولاً امتیاز بالاتری دریافت می‌کردند این امر اکنون تعدیل‌شده است و علاوه بر پژوهشی شاخص‌های آموزشی به آن ورود پیدا کرده و عینی‌تر شده‌است.

وی اضافه کرد: برای‌اینکه سوءتفاهم در خصوص ملاک و معیار انتخاب سرآمدان به وجود نیاید هرچه این شاخص‌ها عینی‌تر و سنجش‌پذیرتر باشد مفیدتر است این اتفاق درحال‌حاضر در مجموعه دانشگاه افتاده است اما باید بیشتر شود بنابراین امید است که در کنار شاخص‌های پژوهشی شاخص آموزشی بیشتر دیده شود و مسئله معیار سنجش به‌ صورت تک‌بعدی اتفاق نیفتد.

دکتر ملکی در خصوص برخی از معیارهای سنجش سرآمدان آموزشی ادامه داد: درواقع باید مجموعه‌ای از معیارها از جمله نظم و انضباط، دانشجو پروری، نحوه ارائه آموزش اساتید به دانشجویان، زمان پاسخگویی برای پایان‌نامه‌ها، بحث آموزش پژوهش توسط استاد به دانشجو، اعلام نمرات، شیوه برخورد با دانشجو، فعالیت فرهنگی و اجتماعی، فعالیت‌های پژوهشی و فعالیت‌های آموزشی بررسی شود زیرا سنجش یک استاد باید از ابعاد مختلفی صورت گیرد.

عضو هیأت علمی دانشگاه قم در پایان گفت: درنتیجه نخست باید به‌صورت متوازن همه شاخص‌های آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، اجتماعی و اجرایی دیده شود و صرفا یک معیار برای انتخاب وجود نداشته باشد و دوم این‌که همه ابعاد باید دیده شود چرا که افراد در همه معیارها درجه یک نیستند بلکه باید در مجموع معیارهای این روش محاسبه شود که نتیجه آن ایجاد حس عدالت بین اعضای هیأت علمی است و لازمه این کار ملموس شدن معیارهای انتخاب می‌باشد.