وی افزود: ایشان بسیار زیاد و طولانی‌مدت بر آیات قرآن و احادیث معصومان و ادعیه و مناجات‌ها تأمل و تمرکز می‌کرد. حتی گاهی ساعت‌ها بر روی یک صفحه از زیارت جامعه یا تک‌تک کلمات و جملات آن متمرکز می­ شد.

دکتر شریفی تصریح کرد: همه نوشته‌ها و گفته‌های آیت الله مصباح یزدی محصول تفکر خود او بود؛ البته نه به این معنا که از دیگران استفاده نمی‌کرد؛ خیر. بلکه بدان معنا که تا سخنی برای خود او حل نشده بود و آن را هضم نمی‌کرد؛ و در ساختاری معقول و منطقی نمی‌ریخت، بر زبان جاری نمی‌کرد.

رییس دانشگاه قم با اشاره به اینکه آیت الله مصباح یزدی نسبت به گفتن سخنان هیجانی حساسیت شدیدی داشت اضافه کرد:  ممکن بود در جایی به اقتضای فصاحت و بلاغت یا به اقتضای انجام وظیفه تذکار و ابلاغ، با احساس و هیجان سخن بگوید اما هرگز سخن احساسی و هیجانی نمی‌گفت.